Op reis naar Arcen
Je verwacht het niet, maar wij wonen beiden in Haarlem. Limburg is voor ons als randstedelingen (mensen uit de randstad jeweettog) dus echt moker ver weg, en het voelde ook echt een beetje alsof we op vakantie gingen toen we op zaterdag om 9:00 uur vertrokken richting Arcen in Limburg. Arcen is een vesting stad, en ken je wellicht van de Hertog-Jan brouwerij, de Kasteeltuinen van Arcen of van de Graanbranderij de IJsvogel. Noem ons 3 op Reis, maar dit is dus precies de top 3 van toeristische attracties in Arcen. Op vier staat overigens een midgetgolfbaan, en dat is jammer. Midgetgolfbanen horen altijd op 1 te staan, maar daarover wellicht later meer. Of niet. We kijken wel even.
We aten vlaai
Wij bezochten op 12 mei dus de Graanbranderij de IJsvogel. Hier maken ze voornamelijk jenevers, korenwijn, gin en diverse likeuren, maar sinds een paar jaar ook whisky. Wij van The Whisky Society Haarlem (TWSH) zijn in het laatste natuurlijk het meest geïnteresseerd. Maar voordat we ons richting de IJsvogel begaven: vlaai. Je bent natuurlijk niet in Limburg geweest als je geen vlaai gegeten hebt. De Limburgers zijn niet zuinig met hun vlaaien, en deze rijstevlaai was ook echt moeilijk lekker.
We kregen een tour
We kwamen aan bij de branderij, en de tour stond op het punt van vertrekken. Wij gooiden snel 18 euro stuk op de toonbank, en we konden aansluiten. We kregen eerst een rondleiding door de molen. Wij van TWSH houden van ambachten, dus dit was medium interessant. De tourguide heette Wil. En Wil die wilde wel. Wil wilde ons graag van alles vertellen over de molen, het maken van meel en het onderhouden van de molenstenen. Al snel werd er over distilleren gesproken. De IJsvogel haalt zijn alcohol uit mislukt bier van Hertog-Jan en Lindeboom als basis voor hun dranken. Ze voegen hier diverse extracten aan toegevoegd om zo een lekker likeurtje te krijgen. Zo maken ze daar onder andere hun beroemde aspergelikeur. Aspergelikeur zegt u?, ja asperge likeur zeg ik. Niet geproefd overigens, wel geroken aan het extract.
Kingfisher
De likeuren en jenevers maken ze dus al zo’n 25 jaar (ze bestaan eind mei dan ook 25 jaar), en whisky maken ze nog niet zo lang. Volgens Wil was de eerste batch dan ook niet te beuken, maar doen ze het nu een stuk beter. Ieder jaar in oktober hebben ze een releaseparty voor hun whisky. Deze heeft dan ruim 3 jaar gelegen op ex-bourbon vaten (we zagen wat vaten afkomstig van Four Roses distillery), en heeft een Port finish gekregen. Leuk feitje: ze noemden de whisky in eerste instantie Kingfisher (Engels voor IJsvogel), maar daardoor dachten de consumenten dat de whisky uit Engeland kwam en dat wilden ze natuurlijk niet. Dus nu prijkt er gewoon weer IJsvogel op het etiket.
Aldus
Zoals gezegd ging het maar weinig over whisky, wat ook logisch is aangezien het volgens ons meer een bijproduct voor hen is, en ze zich voornamelijk focussen op likeuren en jenevers. We hebben helaas niks van het maak proces gezien, behalve op een grote banner die buiten hing. Het eindproduct hebben we wel kunnen proeven want gelukkig was daar aan het eind van de tour het “proefbankje”. Drie shotglaasjes die we naar keus mochten vullen. Wij kozen voor de whisky (je bent TWSH of niet), een korenwijn en een heuse Bossche Bol likeur. Die korenwijn was niet echt ons ding, en Bossche Bol likeur was een soort chocolademelk waar je waarschijnlijk goed zat van worden, dus prima. De whisky was jong, wat scherp in de neus maar verrassend zacht op de tong. Redelijk wat hout smaak, maar een nasmaak die we niet helemaal konden thuisbrengen. Het was een prima whisky, maar wel heel erg jong, en dat is toch wel jammer. Of het in de planning zit geen idee, maar we wachten met smart op een wat oudere batch. Dan komen we nog een keer terug speciaal voor de whisky, en voor de vlaai, vlaai is goed, vlaai is leven.
